Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Ο Θάνατος της Δημοκρατίας Θάνατος της Ανθρωπιάς


Μαυροφόρες του Γιώργου Σικελιώτη


Με διττό χτύπημα επλήγη χθες η δημοκρατία και η ανθρωπιά στόν τόπο μας.

1.
Με εισαγγελική απόφαση του Ναυτοδικείου Πειραιά τέθηκε στο αρχείο η διερεύνηση των ευθυνών του Λιμενικού Σώματος για το θάνατο 8 παιδιών και 3 γυναικών από το Αφγανιστάν στο Φαρμακονήσι, στις 20 Γενάρη του τρέχοντος έτους.
Η απόφαση διακοπής της δικαστικής διερεύνησης του θέματος εγκρίθηκε από τον ανώτερο Εισαγγελέα του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου.
Είναι μια προφανής απόφαση σκοπιμότητας, και μάλιστα παρά τις επισημάνσεις και τις επίσημες αναφορές εκπροσώπων του γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, για τις συνθήκες τις απώλειας τόσων ζωών, μετά από άμεση και επιτόπια έρευνα.
Αρνούμενοι να γίνεται το Αιγαίο νεκροταφείο ψυχών θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια να αποδοθεί το δίκιο, σε Ευρωπαϊκά δικαστήρια ή όπου αλλού.
Σήμερα ήδη, στις 12:00 το μεσημέρι, δίνουν στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας συνέντευξη τύπου για το θέμα το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών και η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών.
2.
Αθωώθηκαν στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Πάτρας και οι 4 κατηγορούμενοι για τον τραυματισμό με πυροβόλο όπλο εργατών στη Μανωλάδα Ηλείας για τη βασική κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων. Το δεδικασμένο αυτό αφήνει πλέον ανοιχτή ουσιαστικά τη δυνατότητα δουλεμπορικής εργασίας στον τόπο μας από ξένους εργάτες. Οι τραυματισμοί πάνω από 20 ατόμων όταν διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους πέρασε στα μαλακά ως «πρόκληση επικίνδυνης σωματικής βλάβης» για την οποία καταδικάστηκαν οι δύο φυσικοί αυτουργοί ή απλή συνέργεια. Οι ποινές είναι εξαγοράσιμες και αφού εφεσιβλήθησαν, οι κατηγορούμενοι αφέθηκαν ελεύθεροι. Ευθύνες δεν καταλογίστηκαν στον επιχειρηματία, ούτε στον επιστάτη.
Οι δικηγόροι της υπόθεσης κάνουν λόγο για κακοδικία, εφόσον κατά τη δίμηνη ακροαματική διαδικασία, η πολιτική αγωγή δεν είχε το δικαίωμα να υποβάλει ερωτήσεις για την κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων, καθότι το σχετικό αίτημα θεωρήθηκε εκπρόθεσμο. Θυμίζουμε την παλαιότερη ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασισμού, Νεοναζισμού για το θέμα αυτό.
Η απαλλακτική απόφαση πάρθηκε ομόφωνα, από το σύνολο των (7) δικαστών και ενόρκων, παρά την αντίθεση εισήγηση της εισαγγελικής έδρας.
Αυτό θέτει σαφέστατα επί τάπητος και τις ευθύνες των τοπικών κοινωνιών αλλά και πολύ βαθιά γενικότερα ερωτήματα για την πορεία μας ως κοινωνίας.

Δεν επιθυμούμε να γινόμαστε συνεργοί σε φόνους με τη σιωπή. Αισθανόμαστε βαρύτατο πένθος και καλούμε όποιον θέλει να λέγεται άνθρωπος να αντιταχθεί με όλα τα μέσα που διαθέτει σε αυτές τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που ζούμε στη χώρα μας.

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Δικαιοσύνην ἐπὶ τῆς Γῆς...




Βιτρό του Borondo.

"...ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμα μου πρός σε, ὁ Θεός, διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς. δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς".

Ἡσ. 26: 9

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Η Κοινωνία μας από Αύριο

Λίγες μόνο ώρες μας χωρίζουν από το κανιβαλικό στάδιο της ιστορίας. 



Αύριο το πρωί 10 η ώρα τίθεται προς ψήφιση με ονομαστική ψηφοφορία το νομοσχέδιο για τις φυλακές τύπου Γ΄.

Είναι έκκληση σε κάθε πολίτη και κάθε χριστιανό ειδικότερα να φωνάξει με όλη τη δύναμή του.

Είναι κατεπείγουσα έκκληση και στη διοίκηση της Εκκλησίας. Μόνο σήμερα υπάρχει περιθώριο για δράση.

Τη νύχτα είναι ήδη πλέον αργά για οτιδήποτε άλλο εκτός από προσευχή...

Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Τι ζητάμε επιτέλους από το σωφρονισμό;


 



      Φέτος συμπληρώνονται 250 χρόνια από την πρώτη έκδοση του έργου του Τσεζάρε Μπεκαρία «Περί εγκλημάτων και ποινών». Το έργο αυτό του Ιταλού σοφού έθεσε τις βάσεις για μία εκ βάθρων αλλαγή του τρόπου με τον οποίο η πολιτεία και η κοινωνία αντιμετωπίζουν τον σωφρονισμό των παραβατών του νόμου.
     Η κατεύθυνση προς την οποία έστρεψε ο Μπεκαρία το σωφρονιστικό σύστημα της εποχής του ήταν ανθρωπιστική με στόχο την αποτροπή του εγκλήματος στο μέλλον. Κατά τα μέχρι τότε (και εν πολλοίς μέχρι σήμερα) κρατούντα ο παραβάτης του νόμου αντιμετωπιζόταν ως πρόβλημα για την κοινωνία και έπρεπε να διωχθεί μέχρι την τελική εξουθένωσή του.
     Αθάνατο παράδειγμα αυτού του τρόπου λειτουργίας του σωφρονισμού παραμένει η συγκλονιστική παρουσίαση της παράβασης και των όσων την ακολούθησαν από τον Βίκτωρα Ουγκώ στο αριστούργημά του «Οι Άθλιοι».
      Από την εποχή αυτή έχουν περάσει πολλά χρόνια, πολλά έχουν αλλάξει, συνήθως προς το καλύτερο, αλλά και πολλά σημεία του σωφρονιστικού συστήματος εξακολουθούν να μην στοχεύουν στην ουσία του προβλήματος, αλλά στην εκδίκηση εκ μέρους της κοινωνίας προς τον δράστη. Δυστυχώς, και αυτό είναι πολύ γνωστό, οι στατιστικές για την πορεία όσων δεχθούν τον υπάρχοντα σωφρονισμό δείχνουν υψηλότατα ποσοστά υποτροπής και επανάληψης των ίδιων σφαλμάτων, εγκλημάτων, λαθών.
      Νομίζω ότι είναι αυτονόητο ότι δεν πρέπει να υπερηφανευόμαστε για το σωφρονιστικό μας σύστημα. Μάλλον προσπαθεί να προσφέρει σε όλους μας ένα άλλοθι για τις αδυναμίες και τις παραλείψεις μας, ως πρόσωπα αλλά και ως οργανωμένη κοινωνία, τα οποία φέρουν μεγάλο μέρος ευθύνης για την παραβατική συμπεριφορά κάποιων συνανθρώπων μας.
      Για το λόγο αυτό πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τους στόχους του σωφρονιστικού μας συστήματος. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε ένα σοβαρό και αποτελεσματικό σύστημα. Μερικές από τις αρχές που πρέπει να θεωρούνται δεδομένες, σε αντίθεση με τις κραυγές που κατά καιρούς ακούγονται και εντέχνως προβάλλονται από τα ΜΜΕ, είναι ο σεβασμός στον άλλο ως πρόσωπο, ως δημιούργημα πλασμένο κατ’ εικόνα του Θεού, η διερεύνηση των συνθηκών που οδήγησαν κάποιον σε ένα έγκλημα, η αποφυγή μειωτικών πρακτικών κατά τη σύλληψη και τον σωφρονισμό.
     Είναι αναγκαίο να αλλάξει η στάση των σωφρονιστικών υπαλλήλων και να ελεγχθούν όσοι νομίζουν ότι δικαιούνται να παίρνουν το νόμο στα χέρια τους, όπως έγινε με την προ μηνών δολοφονία του σωφρονιστικού υπαλλήλου και τα όσα την ακολούθησαν οδηγώντας στον, επιτρέψτε μου, άνανδρο, βασανισμό και, εν τέλει, στη δολοφονία του δράστη. Μάλιστα, όπως φαίνεται, αυτά έγιναν οργανωμένα, εν γνώσει του διευθυντή του καταστήματος, από ομάδα υπαλλήλων και όχι ως μία ακραία μεμονωμένη αντίδραση κάποιου βίαιου ή θερμόαιμου υπαλλήλου.
      Πρέπει να αλλάξουν, να βελτιωθούν οι συνθήκες κράτησης των κρατουμένων. Δεν ωφελεί να τους βασανίζουμε νομίζοντας ότι έτσι τους αποτρέπουμε από μελλοντικές παραβατικές ενέργειες ή εγκλήματα.
      Όχι!
     Με αυτόν τον τρόπο δεν βοηθούμε ούτε τους ίδιους ούτε την κοινωνία. Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να αναφερθώ στο παράδειγμα των φυλακών της Κω. Ένα μάλλον ήσυχο κατάστημα, με καλό διευθυντή, ο οποίος προσπαθεί να βελτιώσει τις συνθήκες κράτησης, με την Ιερά Μητρόπολη Κώου και Νισύρου να πρωτοστατεί στην προσπάθεια αυτή, με την τοπική κοινωνία να είναι αν μη τι άλλο ανεκτική . . .
      Ποιο είναι το μεγάλο, άλυτο με τα υπάρχοντα δεδομένα πρόβλημα του συγκεκριμένου καταστήματος; Ο υπερπληθυσμός! Η φυλακή αρχικά ήταν χωρητικότητας 45 ατόμων, αργότερα τα κρεβάτια έγιναν διώροφα και η χωρητικότητα έφτασε τα 90 άτομα –χωρίς, φυσικά να αυξηθούν τα τετραγωνικά, τα μπάνια, οι τουαλέτες κλπ.- και σήμερα ο αριθμός όσων ζουν μέσα σε αυτή πλησιάζει τους 160. Κοιμούνται σε στρώματα κάτω στο δάπεδο, ο ένας πατά πάνω στον άλλο. Τη μέρα βγάζουν τα βρώμικα στρώματα στην αυλή για να μπορούν να κινούνται και το βράδυ τα επαναφέρουν στους θαλάμους. Τα μπάνια και οι τουαλέτες είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα και πολλά άλλα . . . Και, το τονίζω, αυτά σε μια φυλακή που ο διευθυντής ενδιαφέρεται, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι –τουλάχιστον, κάποιοι που γνωρίζω- δεν έχουν σχέση με αυτά που συνήθως μαθαίνουμε, η τοπική εκκλησία και η κοινωνία την στηρίζει. Ας σκεφτεί ο καθένας μας τι συμβαίνει εκεί που δεν υπάρχουν αυτά τα δεδομένα . . .
      Γιατί πρέπει να ταλαιπωρούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο συνανθρώπους μας;
      Τι θέλουμε επιτέλους από το σωφρονισμό τους;
     Τους βοηθάμε να ξεφύγουν από τον φαύλο κύκλο του εγκλήματος ή τους εκδικούμαστε για τις πράξεις τους; Πόσο ωφεληθήκαμε από το έργο του Μπεκαρία; Τι μάς συμφέρει σε τελική ανάλυση; Η εξουθένωση ή ο σεβασμός; Ο βασανισμός ή η δημιουργία ανθρώπινων συνθηκών; Η αγάπη ή η εκδίκηση; Η ίαση ή το μαρτύριο;
      Λίγες σκέψεις για ένα σημαντικό θέμα.
     Λίγες σκέψεις που αφετηρία έχουν την πεποίθηση της Εκκλησίας για το σεβασμό όλων, όχι μόνο των «υγιών και των αξιοπρεπών» που έλεγε και ο Παύλος Σιδηρόπουλος, αλλά όλων των «κατ’ εικόνα» Θεού πλασμένων όντων.
     Ας μην ακολουθούμε το παράδειγμα όσων ως μοναδικό κίνητρό τους έχουν το όφελος και το κέρδος. Ο άνθρωπος πρέπει να παραμένει άνθρωπος ακόμη και αν έσφαλε, ακόμη και αν οδηγήθηκε στο έγκλημα. Ας αντισταθούμε με την αγάπη! Ας επιμείνουμε στο σεβασμό!
     Παρά την αντίθετη επικρατούσα άποψη, μόνο με αυτές τις παραμέτρους θα μειώσουμε την παραβατικότητα, θα προφυλάξουμε τα παιδιά μας, θα αποτραβήξουμε όσους έχουν παρασυρθεί και, αν θέλετε, θα προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και όχι με τη βία και τον εξευτελισμό του άλλου, ακόμη και αυτού που επιμένει να αψηφά το νόμο και το κοινό αίσθημα δικαίου.
      Η πορεία των κρατουμένων μετά το σωφρονισμό και την απελευθέρωσή τους δείχνει την ποιότητα του σωφρονιστικού μας συστήματος. Ας αγωνιστούμε για να την βελτιώσουμε και ας μην επιτρέψουμε να καταρρακωθεί κι άλλο.

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

"ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθατε πρός με"




...ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθατε πρός με. τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες, Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενοῦντα ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς, Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.


Κατά Ματθαίον 25: 36-40


Η Πρωτοβουλία Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασισμού, Νεοναζισμού αντιτίθεται στις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές της χώρας και προσβάλλουν την ανθρωπιά και τον πολιτισμό μας.

Το Ευαγγέλιο όχι μόνο δεν θεωρεί τον φυλακισμένο υπάνθρωπο, αλλά τον ταυτίζει με τον ίδιο τον Θεάνθρωπο.

Η συμπαράστασή μας στους κρατουμένους για τα δίκαια αιτήματά τους είναι δεδομένη.

Η εικόνα των φυλακών μιας χώρας είναι εικόνα της χώρας!

Η Πρωτοβουλία Χριστιανών κατά του Εθνοφυλετισμού, Νεοφασισμού, Νεοναζισμού αντιτίθεται επίσης στη δημιουργία ιδιωτικών φυλακών υψίστης ασφαλείας σε αυτή τη χώρα. Και θα αγωνιστούμε με όλες τις δυνάμεις μας για να μην περάσουν ΠΟΤΕ τέτοια σχέδια.

ΠΟΤΕ Γκουαντάναμο και ειδικά κελιά. Ανθρώπινες συνθήκες στις φυλακές. Εναλλακτικές μορφές σωφρονισμού ΤΩΡΑ.